Wytrzymałość i trwałość opakowań z tektury falistej można testować i oceniać różnymi metodami.

Test wytrzymałości na rozerwanie: Test ten mierzy maksymalną siłę, jaką może wytrzymać pudełko, zanim pęknie. Polega na wywieraniu nacisku na pudło aż do jego rozerwania i mierzeniu wymaganej do tego siły.

Wytrzymałość na rozerwanie pudła z tektury falistej może się znacznie różnić w zależności od takich czynników, jak rodzaj użytego materiału falistego, rozmiar i kształt pudełka oraz jakość procesu produkcyjnego. Badanie przeprowadzone przez stowarzyszenie Fibre Box Association wykazało, że średnia wytrzymałość na rozerwanie pudełka z tektury falistej 32 ECT wyniosła około 200 funtów na cal kwadratowy (psi) (Fibre Box Association, 2017).

Test zgniatania krawędzi (ECT): ECT mierzy pionową wytrzymałość pudełka na ściskanie. Pudełko umieszcza się pomiędzy dwiema płytami i wywiera nacisk, aż się zapadnie. Mierzona jest siła nacisku potrzebna do zwinięcia pudełka, a wartość ECT wyrażana jest w funtach na cal. Wartość ECT jest ważnym wskaźnikiem wytrzymałości i trwałości pudła z tektury falistej, szczególnie w zastosowaniach związanych z ściskaniem pionowym. Badanie przeprowadzone przez Międzynarodowe Stowarzyszenie Bezpiecznego Transportu (ISTA) wykazało, że zwiększenie wartości ECT pudła z tektury falistej o zaledwie jeden punkt może skutkować poprawą wytrzymałości podczas układania w stosy o 5–10% (ISTA, 2012).

Test kompresji pudełka (BCT): Test ten określa maksymalne ciśnienie, jakie może wytrzymać pudełko, zanim się zapadnie. Pudełko umieszcza się na platformie i stopniowo zwiększa się nacisk, aż do zapadnięcia się pudełka. Mierzona jest siła nacisku potrzebna do zwinięcia pudełka, a wartość BCT wyrażana jest w funtach. Szczególnie w zastosowaniach z kompresją poziomą.

Badanie przeprowadzone przez stowarzyszenie Fibre Box Association wykazało, że średnia wartość BCT pudełka z tektury falistej 32 ECT wyniosła około 275 funtów (Fibre Box Association, 2017).

Test wibracji: Ten test symuluje wpływ transportu na pudło. Skrzynię umieszcza się na platformie wibracyjnej i poddaje działaniu różnych częstotliwości i amplitud. Test ma na celu ocenę wytrzymałości pudła na trudy transportu. Badanie przeprowadzone przez ISTA wykazało, że częstotliwość i amplituda wibracji może mieć znaczący wpływ na działanie pudła z tektury falistej, przy czym wyższe częstotliwości i amplitudy powodują większe uszkodzenia zawartości (ISTA, 2012).

Test upadku: Ten test symuluje skutki upuszczenia pudełka podczas transportu. Pudełko zostaje upuszczone z określonej wysokości i następuje pomiar siły uderzenia. Test ma na celu ocenę zdolności pudełka do ochrony jego zawartości podczas przenoszenia i transportu. Badanie przeprowadzone przez stowarzyszenie Fibre Box Association wykazało, że odporność pudła z tektury falistej na upadki zależy w dużej mierze od jakości procesu produkcyjnego i projektu pudełka (Fibre Box Association, 2017).

Test odporności na przebicie: Test ten mierzy odporność materiału na przebicie lub przebicie ostrym przedmiotem. Głowica nakłuwająca służy do przykładania siły do ​​określonego obszaru pudełka, aż do jego przebicia. Maksymalna siła, jaką pudełko może wytrzymać przed przebiciem, wynosi. Niedawne badanie opublikowane w czasopiśmie Journal of Applied Polymer Science oceniało odporność na przebicie biodegradowalnych folii wykonanych z mieszanki skrobi kukurydzianej i kwasu polimlekowego. Wyniki wykazały, że dodatek niewielkiej ilości nanokryształów celulozy do mieszanki znacząco zwiększył odporność folii na przebicie (Ma i in., 2021).

Test wytrzymałości na rozciąganie: W teście tym mierzy się siłę potrzebną do przeciągnięcia materiału do punktu pęknięcia. Test ten mierzy siłę potrzebną do rozerwania kawałka tektury falistej lub pudełka. Próbkę wycina się w określony kształt, a następnie rozciąga w próbniku rozciągania. Rejestruje się maksymalną siłę, jaką próbka może wytrzymać przed rozdarciem. Badanie opublikowane w Journal of Polymers and the Environment oceniało wytrzymałość na rozciąganie materiałów kompozytowych wykonanych z przetworzonego polietylenu i włókien wytłoków z trzciny cukrowej. Wyniki wykazały, że dodatek włókien wytłoków z trzciny cukrowej znacząco zwiększył wytrzymałość materiałów kompozytowych na rozciąganie (Santos i in., 2020).

Test Cobba: Test ten mierzy zdolność papieru lub tektury do wchłaniania wody. Test ten mierzy ilość wody, jaką może wchłonąć powierzchnia tektury falistej lub pudełka. Próbka jest ważona, a następnie na powierzchnię upuszczana jest określona ilość wody. Następnie próbkę ponownie waży się w celu określenia ilości wchłoniętej wody. W niedawnym badaniu opublikowanym w czasopiśmie BioResources oceniono wartości Cobba tektury wykonanej z mieszanki masy celulozowej pochodzącej z recyklingu i włókien wytłoków z trzciny cukrowej. Wyniki wykazały, że dodatek włókien wytłoków z trzciny cukrowej znacząco zwiększył wartości Cobba tektur, wskazując na lepsze właściwości absorpcji wody (Hernández-Carrillo i in., 2022).

Test wytrzymałości na ściskanie: Test ten mierzy zdolność materiału do wytrzymywania sił ściskających. W teście tym mierzy się nacisk, jaki wytrzymuje pudełko z tektury falistej, gdy jest ułożone w stos lub obciążone. Pudełko umieszcza się na platformie i wywiera nacisk aż do zapadnięcia się pudełka. Mierzona jest siła nacisku potrzebna do zwinięcia pudełka, a wartość wytrzymałości na ściskanie wyrażana jest w funtach na cal kwadratowy. Badanie opublikowane w Journal of Composite Materials oceniało wytrzymałość na ściskanie płyt warstwowych wykonanych z rdzenia o strukturze plastra miodu i wierzchnich arkuszy polimerowych wzmocnionych włóknem węglowym. Wyniki wykazały, że wytrzymałość paneli na ściskanie wzrastała wraz ze wzrostem grubości arkuszy wierzchnich i zwiększaniem się rozmiaru komórek rdzenia o strukturze plastra miodu (Mir i in., 2020).